- handryczyć się
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldehandryczycacutespsieogon"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}handryczyć się{{/stl_39}}{{stl_41}} (-ę){{/stl_41}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} streiten, zanken{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
handryczyć się
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
handryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, kłócić się z kimś uparcie, chcąc komuś dokuczyć lub zmusić do zrobienia czegoś; drażnić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
handryczyć się — ndk VIb, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczysz się, handryczyć sięycz się, handryczyć sięczył się pot. «sprzeczać się, spierać się; certować się» Handryczyć się po całych dniach. Handryczyć się o coś. Handryczyć się z kimś. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
handryczenie się — n I rzecz. od handryczyć się … Słownik języka polskiego
